Πολλοί λόγοι υπάρχουν που μπορούν να οδηγήσουν ένα χρήστη να θέλει να τρέξει δύο, ή και περισσότερα λειτουργικά συστήματα στον ίδιο υπολογιστή. Ίσως να αντιμετωπίζει προβλήματα συμβατότητας προγραμμάτων ή υλικού με το κύριο λειτουργικό του, ή απλά μπορεί να θέλει να ζήσει τη νοσταλγία ενός παλαιότερου λειτουργικού.
Κάτι τέτοιο λοιπόν είναι εφικτό, και μπορεί να γίνει με δύο τρόπους. Είτε θα γίνει μία ξεχωριστή εγκατάσταση του δεύτερου OS σε κάποιον άλλο σκληρό δίσκο ή διαφορετικό partition του ίδιου δίσκου, ή ο χρήστης θα τρέξει τα επιπλέον λειτουργικά που θέλει μέσω μιας εικονικής μηχανής.
Η πρώτη λύση είναι σαφώς προτιμότερη, καθώς τα εγκατεστημένα λειτουργικά θα δουλεύουν απροβλημάτιστα και γρηγορότερα, δεν θα υπάρχουν σφάλματα, προβλήματα με το hardware, και δεν θα «υπερκαλύπτει» σε διάφορους τομείς το ένα το άλλο. Η εγκατάσταση σε διαφορετικό partition ή διαφορετικό σκληρό δίσκο γίνεται μέσα από τη διαδικασία του οδηγού format του εκάστοτε λειτουργικού. Ο χρήστης, αντί να επιλέξει να διαμορφώσει το κύριο partition ή σκληρό που χρησιμοποιεί, πρέπει να επιλέξει κάποιο άλλο, και έτσι η εγκατάσταση θα πραγματοποιηθεί στο μέρος που επέλεξε, χωρίς να επηρεαστεί η άλλη εγκατάσταση του OS, καθώς και τα αρχεία του. Έπειτα, ο χρήστης θα επιλέγει μέσα από ένα μενού κάθε φορά που ξεκινάει ο υπολογιστής, μετά την οθόνη του BIOS, ποιο λειτουργικό θέλει να φορτώσει.
Η δεύτερη λύση, απαιτεί να κατεβάσετε ένα πρόγραμμα εικονικής μηχανής (virtual machine), όπως το Oracle Virtualbox, μέσα από το οποίο θα εγκαταστήσετε επιπλέον λειτουργικά συστήματα μέσα στο υπάρχον κύριο λειτουργικό σας. Μέσα από αυτό το πρόγραμμα, δηλαδή, θα εγκαθιστάτε σε έναν «εικονικό» σκληρό που δημιουργείται, το OS που θέλετε, το οποίο θα τρέχει και θα φορτώνει σαν ένα οποιοδήποτε πρόγραμμα, σε ένα απλό παράθυρο. Παρόλο που αυτή η λύση φαντάζει πιο απλή και προτιμότερη από την πρώτη, έχει αρκετά μειονεκτήματα. Η εγκατάσταση ενός λειτουργικού συστήματος «εικονικά» σε έναν υπολογιστή, δημιουργεί αρκετά προβλήματα συμβατότητας, κυρίως με το hardware του υπολογιστή, καθώς και αρκετούς περιορισμούς. Είναι πολύ πιθανό, δηλαδή, ακολουθώντας αυτόν τον τρόπο, να συναντήσετε αρκετά προβλήματα κατά τη λειτουργία του εικονικού λειτουργικού, όπως επίσης και να είναι αδύνατο να χρησιμοποιήσετε κάποιες δυνατότητες που σε μία κανονική εγκατάσταση είναι διαθέσιμες.
Σημειώστε ότι για την εγκατάσταση ενός επιπλέον λειτουργικού συστήματος, είτε με τον πρώτο, είτε με τον δεύτερο από τους προαναφερθέντες τρόπους, θα χρειαστεί να κατέχετε τα αρχεία εγκατάστασης του εκάστοτε λειτουργικού (DVD ή iso), καθώς επίσης και το κλειδί γνησιότητας, εάν αυτό απαιτείται.
Εικόνα ανάρτησης: Ze Robot