Τελικά, αγοράζει κανείς;

 

Τι και αν η τεχνολογία προχώρησε. Τι και αν οι υπολογιστές έχουν κάνει άλματα εξέλιξης τις τελευταίες δεκαετίες. Τι και αν οι προγραμματιστές έχουν καταφέρει να κάνουν μεγάλη πρόοδο στις μεθόδους ανάπτυξης λογισμικού. Αν έχει μείνει ένα πράγμα ίδιο και απαράλλακτο τόσα χρόνια, αυτό είναι η πειρατεία. Πολλοί, μάλιστα, θα έλεγαν ότι αναβαθμίστηκε.

 

Η μεγαλύτερη ενασχόληση του πληθυσμού με τον κόσμο των υπολογιστών και του διαδικτύου, σε συνδυασμό με τις σημαντικά περισσότερες δυνατότητες του ίδιου του ίντερνετ σε σχέση με το παρελθόν, όχι μόνο δεν έβλαψαν την παράνομη διανομή λογισμικού και ταινιών, αλλά την βοήθησαν κιόλας. Παρά το γεγονός ότι η πειρατεία ζούσε και βασίλευε και πριν από 20 – 25 χρόνια, ήταν προνόμιο μόνο λίγων, αφού απαιτούσε αρκετές γνώσεις και ισχυρό εξοπλισμό, πράγματα που δεν ήταν ο κανόνας την εποχή εκείνη. Πλέον, οι γρήγορες ταχύτητες διαδικτύου και το εντυπωσιακά διευρυμένο ποσοστό ερασιτεχνικής ή επαγγελματικής ενασχόλησης με την τεχνολογία, έχει οδηγήσει μία μεγάλη μερίδα του κόσμου να έχει τις ικανότητες και τα συστήματα που χρειάζονται, για να μπορέσει να αποκτήσει το πρόγραμμα, το παιχνίδι ή την ταινία που θέλει, χωρίς κόστος.

 

Είναι αλήθεια ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κανενός είδους ψηφιακό μέσο που να μην διατίθεται κάπου στο ίντερνετ δωρεάν. Τα λεγόμενα torrents είναι πλέον εκατομμύρια, βρίσκονται παντού, είναι εύκολα προσβάσιμα, και μία μεγάλη μερίδα κόσμου ξέρει να τα χρησιμοποιεί. Κανένας προγραμματιστής και καμία εταιρία δεν κατάφεραν, όσο κι αν προσπάθησαν, να αναπτύξουν επαρκή προστασία για το λογισμικό τους, που θα απέτρεπε τους crackers από το να πετύχουν τον σκοπό τους.

 

Και αφού, λοιπόν, μπορεί ο οποιοσδήποτε να βρει αυτό που ψάχνει δωρεάν, γιατί να προτιμήσει να το πληρώσει;

 

Σε χώρες όπως η Ελλάδα, όπου η οικονομική κατάσταση της πλειοψηφίας των πολιτών δεν είναι καλή, η πειρατεία έχει πάρει δικαιολογημένα τεράστιες διαστάσεις. Σίγουρα, όταν κάποιος δεν μπορεί να καλύψει τις βασικές του ανάγκες, δεν θα σπεύσει να αγοράσει γνήσια Windows, ή να πληρώσει για άδεια χρήσης των Office, ιδίως όταν αυτά είναι αναγκαία για την καθημερινότητά του. Στην ίδια λογική, ένας έφηβος με περιορισμένο χαρτζιλίκι δεν θα τρέξει να “στάξει” τα λεφτά που μάζευε για μήνες σε ένα παιχνίδι για τον υπολογιστή, όταν μπορεί να το κατεβάσει δωρεάν.

 

Οι φουσκωμένες τιμές των περισσότερων προϊόντων λογισμικού δεν βοηθάνε το κλίμα. Αν σκεφτούμε ότι μία γνήσια άδεια χρήσης των Windows μαζί με μία άδεια χρήσης των Office κοστίζουν συνολικά περίπου 500€, δεν χρειάζεται να αναλύσουμε γιατί θα καταφύγουν όλοι στην παράτυπη λύση. Αν αναφερθούμε περαιτέρω σε επαγγελματικά λογισμικά, που για πολλούς αποτελούν εργαλείο δουλειάς, θα τρομάξουμε με τα νούμερα που θα δούμε. Αξίζει, μόνο, να αναφερθεί, ότι μία άδεια χρήσης του Photoshop, του απαραίτητου προγράμματος για μία σειρά από επαγγέλματα, κοστίζει περίπου 250€ για κάθε χρόνο χρήσης.

Ανάλογα, και ο τομέας του gaming που επίσης μαστίζεται από το φαινόμενο της πειρατείας, δεν διατηρεί και τις καλύτερες προοπτικές, αφού με το πέρασμα του χρόνου οι τιμές όχι μόνο δεν έπεσαν, αλλά αυξήθηκαν! Θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι υπερβολή να πωλείται ένα παιχνίδι στα 70€, όταν μετά από κάποιες ώρες χρήσης θα είναι ουσιαστικά “άχρηστο”, είτε γιατί θα έχει ολοκληρωθεί το περιεχόμενό του, είτε γιατί ο αγοραστής θα “εισπράξει” την διασκέδαση που περίμενε και θα το βαρεθεί.

Και προφανώς είναι κοροϊδία μία μέση ταινία BluRay να κοστίζει 15€ – 20€, διπλά και τριπλά ακριβότερη δηλαδή από ένα εισιτήριο κινηματογράφου, απλά και μόνο επειδή θα κρατήσουμε το δισκάκι.

 

Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, η πειρατεία δεν είναι μόνο θέμα ηθικής, όπως πολλοί ισχυρίζονται. Είναι σουρεαλιστικό να ζητείται από έναν απλό εργαζόμενο, να δώσει τετραψήφια ποσά μόνο και μόνο για να μπορέσει να κάνει τη δουλειά του, όπως είναι και γελοίο να χρειάζονται 20€ για την αγορά μιας ταινίας. Είναι πολλοί αυτοί οι οποίοι δεν συμφωνούν με τη χρήση παράνομου λογισμικού και γενικότερα με την νοοτροπία της παράνομης διανομής, ωστόσο αναγκάζονται να προσφύγουν σε αυτή, αφού δεν είναι εφικτό να αφιερώσουν τόσα χρήματα σε άυλα προϊόντα.

Φυσικά, σε καμία περίπτωση δεν υποτιμάται ο υπέρμετρος κόπος του κάθε προγραμματιστή που συνέβαλε στην ανάπτυξη του εκάστοτε λογισμικού, και τα έξοδα που κατά περίπτωση παρουσιάστηκαν, ούτε είναι λύση να διατίθενται όλα τα προγράμματα, τα παιχνίδια και οι ταινίες δωρεάν. Ωστόσο, αν όλες οι εταιρίες και οι υπεύθυνοι φερόντουσαν λίγο πιο έξυπνα, θα καταλάβαιναν ότι πουλώντας το προϊόν τους σε πιο προσιτές τιμές, που θα ήταν ανταποκρίσιμες από τον μέσο καταναλωτή μίας μέσης χώρας, θα μειώσουν αισθητά την ανάγκη πειρατείας, και συνεπώς θα αυξήσουν τις πωλήσεις και τα έσοδά τους.

 

 

Εικόνα ανάρτησης: Luca Lorenzelli