Όταν το 2011, μία από τις σπουδαιότερες φυσιογνωμίες του τεχνολογικού στερεώματος άφηνε τον μάταιο τούτο κόσμο, πολλοί ήξεραν ήδη τι επρόκειτο να συμβεί.
Ο Στιβ Τζομπς κατάφερε σε μία εποχή ραγδαίας τεχνολογικής εξέλιξης, να δημιουργήσει μία εταιρεία από το μηδέν, και με μόνα όπλα την αστείρευτη καινοτομία, τις πρωτοποριακές ιδέες του, και την ιδιαίτερη επιχειρηματικότητά του, να την αναδείξει ως την καλύτερη του κλάδου.
Επί σειρά δεκαετιών, τα προϊόντα του ήταν αδιάλειπτα οι πρωταγωνιστές της αγοράς, ενώ κάθε νέα του κυκλοφορία γινόταν γρήγορα επιτυχία.
Είναι προφανές ότι η Apple δεν θα έφτανε ούτε κατά διάνοια στο σημερινό της μέγεθος, χωρίς αυτόν.
Ο Τζομπς, πριν χάσει τη μάχη με τον καρκίνο, φρόντισε να ρίξει τη «βόμβα» του iPhone, το οποίο πρόλαβε να δει, μέσα σε ελάχιστα χρόνια και από τις πρώτες του κιόλας εκδόσεις, να μετατρέπεται στο απόλυτο smartphone, ορολογία που άλλωστε ο ίδιος διαμόρφωσε.
Είχε προηγηθεί το επαναστατικό iPod, και, φυσικά, οι Mac.
Μετά τον θάνατό του, τα στελέχη της εταιρείας κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν το ακατόρθωτο: να συνεχίσουν αυτή την τόσο επιτυχημένη πορεία που εκείνος χάραξε.
Τότε είναι που έγινε εμφανές πως όλα τα πτυχία του κόσμου δεν είναι αρκετά μπροστά στο πραγματικό, έμφυτο ταλέντο.
Η ανεπάρκεια του αντικαταστάτη του, Τιμ Κουκ, σύντομα ήρθε στην επιφάνεια, και μετέπειτα επιβεβαιώθηκε επανειλημμένα, κατά τη διάρκεια των 11 τελευταίων ετών.
Η Apple όχι μόνο έπαψε να ηγείται του τομέα, αλλά έγινε και «μία από τα ίδια».
Το στοίχημα δεν ήταν, πλέον, η συνεχής εξέλιξη και η πρωτοτυπία, αλλά απλώς η συντήρηση του δυσβάσταχτου φορτίου που άφησε πίσω του ο ιδρυτής της.
Και όπως αποδεικνύεται, τελικά το έχασαν και αυτό.
Από το 2011, έως και σήμερα, η Apple ουσιαστικά δεν έχει παρουσιάσει ούτε μία νέα συσκευή.
Αντιθέτως, επαναπαύεται στην «ασφάλεια» των μοντέλων που άφησε “κληρονομιά” ο Τζομπς, καταφέρνοντας, πολλές φορές, να τα αμαυρώσει, μέχρι και να τα καταστρέψει, με τις αλλεπάλληλες κακές επιλογές και ενέργειες που εφαρμόζει.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η κατάρρευση του εμβληματικού iPod, που από σήμα κατατεθέν και κύριο προϊόν της εταιρείας πριν από είκοσι χρόνια, φτάσαμε στην ολοκληρωτική αποκαθήλωση και κατάργησή του, μόλις πριν από μερικούς μήνες.
Ταυτόχρονα, όλον αυτόν τον καιρό, η Apple προχωρά απροκάλυπτα σε κινήσεις άκρως αντίθετες στις βασικές αρχές του δημιουργού της, δείχνοντας, έτσι, την μικρότητα αλλά και την απληστία των διαδόχων του.
Αξίζει, μόνο, να αναφερθεί πως η άποψη του Τζομπς για το σωστό μέγεθος των κινητών τηλεφώνων, ήταν πως θα έπρεπε να είναι τέτοιο ώστε να χωρά άνετα στην παλάμη, και να μπορεί να χρησιμοποιηθεί πρακτικά με το ένα χέρι, στάση την οποία και τήρησε έως και το iPhone 4S, όταν και πέθανε, και παρά το γεγονός ότι ο ανταγωνισμός είχε ήδη αρχίσει να αυξάνει δυσθεώρητα τις διαστάσεις.
Η συνέχεια είναι γνωστή, με την εταιρεία, από το iPhone 5 και έπειτα, να μεγαλώνει όλο και περισσότερο τη συσκευή, σχεδόν σε ετήσια βάση, φτάνοντας σήμερα στην οθόνη των 6,7 ιντσών στα Pro Max και Plus μοντέλα.
Σημειώστε πως οι οθόνες όλων των iPhone, όσο ζούσε ο Τζομπς, ήταν σταθερά και αυστηρά στις 3,5 ίντσες.
Ποιος μπορεί, επίσης, να παραβλέψει την ξαφνική τάση ακραίου μινιμαλισμού της εταιρείας, τόσο στον σχεδιασμό των προϊόντων της, όσο και στο περιβάλλον των λογισμικών της, που ερχόταν σε πλήρη αντίθεση με το παρελθόν της;
Παράλληλα, οι νέες δυνατότητες κάθε καινούριου μοντέλου έκτοτε ξεκίνησαν να μειώνονται εκθετικά, οι ενημερώσεις του iOS να φαντάζουν όλο και πιο αδιάφορες, και η τιμή να διαγράφει ακατάσχετη ανοδική τροχιά.
Κι’ όμως, παρά τον καταιγισμό δυσοίωνων παραγόντων και δυσχερών τακτικών, η Apple όχι μόνο δεν “βούλιαξε”, αλλά καταγράφει και εντυπωσιακά κέρδη, με τη χρηματιστηριακή αξία της να αγγίζει φέτος τα 3 τρισεκατομμύρια δολάρια!
Φαίνεται, λοιπόν, πως η αδιάκριτη εκμετάλλευση της φήμης που έχτισε τα προηγούμενα χρόνια ο Στιβ Τζομπς, έφερε, κόντρα στα προγνωστικά, θετικά οικονομικά αποτελέσματα.
Ηθικά, όμως, το πρωτοποριακό και επαναστατικό «πρόσωπο» της Apple έχει πια χαθεί, και πόσο περήφανος θα ήταν ο εμπνευστής της για αυτό;