Ηχηρό «χαστούκι» σε κάθε είδους «άριστο» πτυχιολάγνο, δίνει ο πιο επιτυχημένος άνθρωπος στον κόσμο, Έλον Μασκ.
Ο ιδιοκτήτης της Tesla, της μεγαλύτερης ηλεκτρικής αυτοκινητοβιομηχανίας του πλανήτη, και της SpaceX, του γιγαντιαίου διαστημικού κατασκευαστή, φαίνεται πως έχει κάτι διαφορετικό να πει από τον μέσο Έλληνα γονιό, που μετράει την αξία του παιδιού του από τον αριθμό των πτυχίων του.
Ως διευθυντής, λοιπόν, ο καλύτερος επιχειρηματίας του κόσμου προσλαμβάνει στις εταιρίες του προγραμματιστές χωρίς πτυχίο, δίνοντας περισσότερη βάση στην εμπειρία του υποψηφίου.
Με απλά λόγια, τον ενδιαφέρει η ουσία, και όχι τα λόγια.
Όπως θα δείτε και στο παρακάτω στιγμιότυπο από τον επίσημο ιστότοπο της SpaceX, η πασίγνωστη διαστημική εταιρία, απαριθμώντας τις απαιτήσεις της για τη θέση εργασίας ενός προγραμματιστή, αναφέρει:
…που μεταφράζεται ως:
Πτυχίο στην επιστήμη των υπολογιστών, μηχανική των υπολογιστών, ηλεκτρολογική μηχανική ή STEM, Ή 4+ χρόνια επαγγελματικής εμπειρίας στη μηχανική λογισμικού χωρίς πτυχίο.
Σε άλλη θέση του ίδιου τομέα, βλέπουμε και πάλι στα βασικά προσόντα:
…που μεταφράζεται ως:
Πτυχίο στην επιστήμη των υπολογιστών, πληροφοριακών συστημάτων, ή μηχανικής, Ή 3+ χρόνια επαγγελματικής εμπειρίας στην αξιοπιστία ιστοσελίδων ή DevOps χωρίς πτυχίο.
Στο ίδιο μοτίβο διαμορφώνονται οι απαιτήσεις και για τις ανοιχτές θέσεις εργασίας στην Tesla.
Όπως βλέπουμε, λοιπόν, είναι αυτονόητο πως για έναν επιχειρηματία της κλάσης του Έλον Μασκ, σημασία έχει η πράξη, δηλαδή η ικανότητα του υποψηφίου να ανταποκριθεί και να εκτελέσει τα καθήκοντά του, και όχι πόσα κάδρα με βαρύγδουπους τίτλους σπουδών απαριθμεί.
Ειδικά στον κλάδο της πληροφορικής, αυτό έχει αποδειχθεί περίτρανα, με πτυχιούχους «προγραμματιστές» να χάνουν τη μία δουλειά μετά την άλλη, επειδή στην πραγματικότητα είναι ακατάλληλοι και δεν ξέρουν τίποτα.
Στην Ελλάδα η κατάσταση είναι ανησυχητικά χειρότερη, αφού λίγο τα άκυρα προγράμματα σπουδών των τμημάτων πληροφορικής, λίγο η επικίνδυνη ασχετοσύνη των καθηγητών σε αυτά, λίγο το υπερβάλλον αντιπαραγωγικό «ψώνιο» που διακρίνει τους Έλληνες, και λίγο η απουσία γνήσιου ενδιαφέροντος για ενασχόληση με το αντικείμενο, οδηγούν σε τρομερό γνωστικό έλλειμα που έχει άμεσο αντίκτυπο στην αγορά εργασίας.
Όμως, για να είμαστε δίκαιοι, το φαινόμενο με τους ανίκανους πτυχιούχους προγραμματιστές είναι παγκόσμιο, και αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι ο προγραμματισμός δεν διδάσκεται.
Ο προγραμματισμός είναι μία δυσθεώρητα ευρεία έννοια, καθαρά πρακτικής φύσεως, που περιλαμβάνει αμέτρητες διαφορετικές γλώσσες, με ξεχωριστές ιδιαιτερότητες και υλοποιήσεις, που ταυτόχρονα συνδυάζονται θεμελιωδώς με δεξιότητες διαχείρισης και οργάνωσης. Επιπλέον, τα πάντα αλλάζουν άρδην καθημερινά, αφού η πληροφορική έχει φτιαχτεί για να εξελίσσεται διαρκώς.
Έτσι, είναι απλά αστείο να πιστεύει κάποιος ότι μπορεί να κάνει καριέρα διαβάζοντας μερικά τυποποιημένα βιβλία και αποκτώντας ένα χαρτί ευτελούς ουσιαστικής αξίας.
Ίσως αυτό να είναι αρκετό για να του αποσπάσει μερικά «Συγχαρητήρια» από συγγενείς στο Facebook, όταν το δημοσιοποιήσει γεμάτος χαρά και περηφάνια, ωστόσο σίγουρα δεν είναι αρκετό για να τον εμπιστευτεί ο οποιοσδήποτε σοβαρός επαγγελματίας σε ένα σημαντικό project.
Άλλωστε, μην ξεχνάμε ότι, όλως τυχαίως, οι Μπιλ Γκέιτς, Στιβ Τζομπς, και Μαρκ Ζούκερμπεργκ, τρεις προγραμματιστές και ιδρυτές των Microsoft, Apple και Facebook αντίστοιχα, όλοι τους παράτησαν τη σχολή πληροφορικής όπου φοιτούσαν.
Προφανώς, ο Μασκ όντας και ο ίδιος προγραμματιστής, γνωρίζει από πρώτο χέρι την κατάσταση που επικρατεί στον χώρο, και εύλογα προτιμά να στελεχώνει τις επιχειρήσεις του με έμπειρο, και όχι οπωσδήποτε σπουδαγμένο προσωπικό.
Αλλά έλα μωρέ τώρα, ποιος Μασκ και ποια Σπέις Εξ, η κυρία Τούλα και ο κύριος Σάκης που είναι δημόσιοι υπάλληλοι, ισχυρίζονται ότι «χωρίς πτυχίο δεν πας πουθενά».
Κάτι παραπάνω θα ξέρουν.